ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای مراکز درمانی و تحلیل کارآیی آن ها با استفاده از تکنیک RVS: سال 1392

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای و نیز تحلیل کارایی مراکز درمانی یکی از محله های غرب شهر تهران انجام شد و سعی بر آن بوده که وضعیت موجود مراکز درمانی محدوده به لحاظ مقاومت سازه، شبکه ارتباطی، شعاع دسترسی و ضوابط طراحی مورد تحلیل قرار گیرد. مواد و روش ها: این پژوهش کاربردی، به صورت موردی انجام پذیرفته است. برای ارزیابی مقاومت سازه ای مراکز درمانی از تکنیک ارزیابی بصری سریع (Rapid Visual Screening ) و برای ارزیابی وضعیت مکانی مراکز درمانی محله از نرم افزار (Geographic Information System) استفاده شد. مجموعه یافته های بدست آمده با تکنیک SWOT (Strength, Weakness, Opportunity, Threat) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: علیرغم توزیع مناسب مراکز درمانی در محله مورد مطالعه، عدم مقاومت سازه ای برخی از مراکز درمانی همراه با آسیب پذیری شبکه ارتباطی و عدم رعایت ضوابط طراحی، می تواند موجب اختلال عملکرد و عدم کارآیی مراکز درمانی در شرایط وقوع بحران گردد. نتیجه گیری: بررسی آسیب پذیری و تحلیل عملکرد مراکز درمانی قبل از وقوع زلزله ضروری است. مقاوم سازی سازه ای و یا انتقال مراکز درمانی، ایمن سازی شبکه راه ها، برنامه ریزی کارآمد حمل ونقل، استفاده از فضاهای سبز و باز موجود در محله در برنامه ریزی کاهش خطر، شناسایی فضاهای امن جهت تخلیه اضطراری، تدوین برنامه های آموزشی و برگزاری مانور های مستمر و تقویت ارتباطات بین بخشی در سطح مراکز درمانی منطقه، شهرداری و سایر سازمان های اجرایی جهت مدیریت بحران های احتمالی از اقداماتی است که می توان برای کاهش آسیب پذیری این مراکز انجام داد.